Château Montlabert collab met tweesterrenchef Thijs Vervloet (Colette-De Vijvers, België, 2*)
In het hart van de regio verscholen tussen prachtige tuinen, parken en een statige vijver ligt één van de best bewaarde geheimen uit Saint-Emillion: Château Montlabert. Desondanks zijn lange geschiedenis (het domein werd opgericht in 1750) bleef het domein wat verborgen tussen het grote geweld van zijn bekendere buren. Het kabbelde voort en bleef jaar na jaar wijn maken zonder echt grote uitschieters maar altijd kwalitatief goed en zeer drinkbaar. Het ontbrak misschien wat aan visie en moderniteit om de echt grote stap naar de top te kunnen maken. Nochtans was alles er om grote wijn te maken: een goed terroir, goede druiven en een statig kasteel om bezoekers te ontvangen en hun wijnen te laten degusteren. Pas bij de overname door de beroemde Castel familie in 2008 werd het echt potentieel van dit domein aangeboord en werd het volledig proces onder loep genomen.
In dit artikel nemen wij U mee door het verleden en het heden van Château Montlabert. Tegelijk delen we met U twee op en top lentegerechten van de hand van tweesterrenchef Thijs Vervloet (Colette-De Vijvers).
De lange weg naar Grand Cru Classé
Misschien een boutade maar goede wijn wordt nog steeds in de wijngaard gemaakt dus de logische eerste stap was om deze grondig te analyseren. Daaruit bleek dat het terroir veel overeenkomsten toonde met hun illustere buren zoals Figeac en Cheval Blanc. Diepe zandbodems met gravel en blauwe klei als onderbodem: ideaal voor merlot en cabernet franc. In de winter worden er tussen de wijnranken verschillende granen aangeplant die de concurrentie moeten aangaan met de druivenstokken en ze zo verplichten om met hun wortels dieper te gaan en betere voedingsstoffen en vooral meer stikstof op te nemen.
Op het einde van de lente wordt de wijngaard geploegd waarbij diezelfde granen als natuurlijke bemesting dienen. In 2011 verkreeg Château Montlabert het Terra Vitis label voor ecologische en vooral duurzame wijnbouw.
Na een moeilijk jaar in Bordeaux (2011) werd Hubert de Boüard aangenomen als consultant. Een naam als een klok als je weet dat hij behalve één van de meest gevraagde consultants ook eigenaar is het van het wereldberoemde Château Angélus.
Onder zijn leiding werd fors geïnvesteerd in een nieuwe wijnkelder maar vooral in een modernere aanpak waarbij de nadruk op kwaliteit, elegantie en finesse kwam te liggen.
En toch werd de historische link met deze wondermooie regio niet vergeten want de familie Castel is één van de grote drijfveren achter de Jurade de Saint-Emillion (waar ik vorig jaar zelf geïntroniseerd werd) en zijn internationale activiteiten om deze historische regio te blijven promoten.
Het laatste decennium groeide de kritiek op het appellatie systeem van Saint-Emillion en vooral op het toekennen van de Grand Cru Classé status. Niet enkel de kwaliteit van de wijn was belangrijk maar ook de internationale reputatie van het domein, de mogelijkheid om bezoekers te ontvangen, parking, het ecologische aspect etc etc
Sommige kastelen vonden dat ze onterecht niet promoveerden, rechtszaken werden aangespannen en een paar Premier Grand Cru Classé’s besloten om de eer aan zichzelf te houden en totaal onverwacht het klassement te verlaten. In deze woelige tijden bleef Château Montlabert zijn eigen koers varen en verder investeren in de kwaliteit van hun wijnen met als ultieme bekroning hun bevordering tot Grand Cru Classé in 2022.
Het niet zo kleine kleine broertje
Op het domein , die een klein 21 hectare telt, worden momenteel twee wijnen gemaakt: uiteraard de Château Montlabert zelf (Grand Cru Classé) en een tweede wijn La Croix de Montlabert (Grand Cru). Beiden worden gemaakt van hoofdzakelijk merlot met een kleine 20% cabernet franc. Ik herinner mij nog de tijd dat de tweede wijnen van kastelen in Bordeaux vaak een maat voor niks waren en vooral bedoeld waren om wat extra volume te halen en mee te surfen op de populariteit van hun grote broer. Gelukkig ligt deze tijd al ver achter ons en wordt er tegenwoordig heel veel aandacht besteed aan de kwaliteit van de ‘tweede’ wijnen. Ik proefde beide wijnen naast mekaar in hetzelfde glas (Zalto) en het kleine broertje kon meer dan zijn mannetje staan…
La Croix de Montlabert 2019: speel maar gastronomisch
Wat mij vooral opviel in het glas was het iets lichtere kleur: niet de typische, donkere haast paars gekleurde wijn maar een zachter rood waar je bijna door kan kijken. In de neus vooral wat jong rood fruit zoals kersen, aardbeien, veenbessen en wat framboos. Na het walsen komt vooral wat donkerder fruit zoals braambessen en bosbessen naar voor gevolgd door een aangename lichte kruidigheid. Een lichte eiktoets is aanwezig maar die blijft vooral op de achtergrond waardoor het fruit de neus mooi blijft domineren. In de mond een zachte aanzet met vooral een mooie spanning tussen enerzijds de zuren en anderzijds de rijpe tannines met een al bij al toch vrij lange afdronk. Speels maar toch gastronomisch of zoals men in het moderne vakjargon zegt: easy drinking. Misschien een wat gewaagde combinatie maar licht gekoeld zou ik die durven serveren bij Bretoense langoustines met Pertuis asperge en morilles. De zuren en vooral de fruitigheid van de wijn passen perfect bij de zoet-zilte toetsen van de langoustine terwijl de morieltjes wat tegengewicht geven aan de knapperige tannines.
Château Montlabert 2019: verfijnde elegantie
Ook hier opniew viel mij het kersenrode, ietwat lichtere kleur op maar toch een schakering donkerder dan wat ik bij La Croix zag. In de neus wat rijper fruit met vooral cassis, bramen, verse vijg en kornoeltjes. Na het walsen komen vooral de eiktoetsen wat naar boven: vanille, koffie en donkere chocolade gevolgd door wat exotische specerijen en kruiden. Een vrij complexe neus waar vooral de warme zomer van 2019 zich manifesteert. Vooral de aromatische complexiteit van deze toch jonge wijn blijft hangen. In de mond vooral een mooi samenspel tussen het rijpe fruit, de zuren en de knapperige tannines die het geheel veel body geven en zorgen voor een lange afdronk. Je proeft echt de hand van de wijnmaker in deze cuvée: desondanks het rijpe jaar is de wijn elegant, verfijnd en zelfs wat lichtvoetig te noemen. Jong al te drinken (indien je ze even kort karaffeert) maar met een mooi bewaringspotentieel.
Deze veelzijdige wijn kan ook gastronomisch heel breed ingezet worden: van wild tot vegetarisch, van sterrenzaak tot brasserie of deze zomer bij een goed stuk vlees op de barbecue. Voor deze pairing nemen we een variant van het vorige gerecht waarbij we de langoustine vervangen door een Bresse kip. De Bresse kip behoort terecht tot één van de mooiste terroir producten uit de Franse keuken: mals met een verrassende diepe smaak. De kip zelf tempert de jongheid van de wijn en gaat de tannines mooi gaan counteren terwijl de morieltjes een extra aardse toets aan de wijn geven. Hierbij komt vooral het kruidige accent van de wijn naar boven terwijl de sappigheid van de kip en de zuren van de wijn mekaar perfect aanvullen.
De recepten van tweesterrenchef Thijs Vervloet van restaurant Colette-De Vijvers (2*, België, Scherpenheuvel-Zichem)
pairing met chateau montlabert 2019: Poularde de bresse – Pertuis asperges – morilles -perlé poularde
Ingrediënten
- Poularde de bresse
- 2 pertuis asperges
- Morilles
- Baby leaf spinazie
- Sauce vin jaune
- Verse doperwten
- Verse tuinbonen
- Fijn gesneden bieslook
- Fleur de sel
- Poivre mignonette
Bereidingswijze
- Bereid de poularde de Bresse aan de broche
- Arroseer om de 10 minuten gedurende 45 – 50 min.
- Fileer de poularde in gelijke stukken
- Kleur de borst tot een krokante korst
- Werk af met fleur de sel en poivre mignonette
- Glaceer de verse groene groenten
- Kleur de morilles in een hete pan
- Kruiden aan de basis
- Verse kruiden toevoegen: tijm, rozemarijn en look
- Afblussen met vin jaune
- Uitkoken
- Geblancheerde sjalot toevoegen
- Deglaceren met boter en bruine jus
- Afwerken met platte peterselie
- Kook de Pertuis asperges in gezouten water gedurende 3 min
- Dresseer
- Werk af met perlé poularde
Pairing 2 met la croix de montlabert 2019: Bretoense langoustine – Pertuis asperges – morilles
Ingrediënten:
- Bretoense langoustine 2/3
- 2 pertuis asperges
- Morilles
- Baby leaf spinazie
- Sauce vin jaune
- Huile citron
- Fleur de sel
- Fijne frisse kruiden
- Parmezaan
- Sumac
Bereidingswijze:
- Pel de langoustine
- Haal het darmkanaal eruit
- Kleur de langoustine goudbruin
- Werk af met huile citron en fleur de sel
- Kleur de morilles in een hete pan
- Kruiden aan de basis
- Verse kruiden toevoegen tijm, rozemarijn en look
- Afblussen met vin jaune
- Uitkoken
- Geblancheerde sjalot toevoegen
- Deglaceren met boter en bruine jus
- Afwerken met platte peterselie
- Kook de Pertuis asperges in gezouten water gedurende 3 min
- Dresseer
- Werk af met jus perlé
U kan de wijnen van Château Montlabert aankopen bij de betere wijnhandelaar zoals:
- Voor La Croix de Montlabert: 2019/2020 : Magnus / www.magnuswijnen.be
- Voor Château Montlabert: Magnus www.magnuswijnen.be / The Grape 1870 / De Keyzer www.drinksonline.be / www.topwijnen.be
Bent U ook zo een foodie en op zoek naar nog meer inspiratie over lekker eten en drinken, surf dan zeker verder naar onze PureFood pagina!
